അടയാളങ്ങള്‍

രാഘവേട്ടന്‍ കുപ്പിയ്ക്കുള്ളില്‍ പണിത കപ്പല്‍ അതന്നെ വല്ലാതെ മോഹിപ്പിച്ചിരിന്നു. ഒഴിഞ്ഞക്കുപ്പിയ്ക്കുള്ളില്‍ വര്‍ണ്ണങ്ങള്‍ കൊണ്ടൊരു കപ്പല്‍,കൊട്ടാരങ്ങള്‍.

ഒരു തള്ളവിരല്‍ മാത്രം കടത്താവുന്ന കുപ്പിയ്ക്കുള്ളില്‍ എങ്ങനെയാണ് രാഘവേട്ടന്‍ കൊട്ടാരാവും കപ്പലുമൊക്കെ പണിയുന്നതു, എനിക്കാശ്ചര്യമായിരുന്നതു കുട്ടിക്കാലത്ത്. അതിനെപ്പറ്റി രാഘവേട്ടനോട് ചോദിച്ചാലോ ? ആളു അതൊക്കെ പഠിപ്പിയ്ക്കുമോ ? ആഗ്രഹം കലശലായി അങ്ങനെയാണ്  രാഘവേട്ടന്റെ അയല്‍വാസി കുട്ടനോടു കാര്യം പറഞ്ഞത്.

“ആളു കൊല്ലുമെടാ ആളത്തൊക്കെ ജയിലില്‍ കിടന്നപ്പോള്‍ പഠിച്ചതാ...

"ജയിലില്‍നിന്നോ ??

"ഹാ... ആളുടെ അനിയത്തിയെ വെട്ടിക്കൊന്നതിനു ജയിലില്‍ കിടന്നപ്പോ.

"സ്വന്തം അനിത്തിയോ ?

അവന്‍ കയ്യിലിരുന്ന മൂവാണ്ടന്‍ മാങ്ങ ഒരു കടികടിച്ചു കൊണ്ടുപറഞ്ഞു.
"അതെ കുറെ കൊല്ലായി.

മാങ്ങ തിന്നതു അവനാണെങ്കില്ലും ഞാനാണ് കൈപ്പു ചവച്ചിറക്കിയത്.

"എന്താടാ കാര്യം എന്തിനാ ?

"അതൊന്നും എനിക്കറിയില്ലടാ പിന്നെ നല്ല നടപ്പുകാരണം വേഗം ശിക്ഷ കഴിഞ്ഞുവന്നു. ആളങ്ങനെ ആരോടും മിണ്ടത്തൊന്നുമില്ല.

മനസ്സില്‍ വീണുടഞ്ഞ ബിംബം പെറുക്കിയിടുക്കാതെ ഞാന്‍ നേരെ വീട്ടിലെക്കോടി, കട്ടിലില്‍ ഇരുന്നു മുറുക്കാന്‍ ചവക്കുന്ന അമ്മൂമ്മയോട് ചോദിച്ചു രാഘവചരിതം.

കൊളാമ്പി എടുത്തു നീട്ടിതുപ്പി അമ്മൂമ്മ പറഞ്ഞുതുടങ്ങി.

"അതനിയത്തിയെ പാടത്തിട്ടു വെട്ടിക്കൊന്നു, ആകെ അവനുണ്ടായിരുന്ന കൂടപ്പിറപ്പായിരുന്നു. അതിനെ ലാളിച്ചു കൊണ്ടുനടന്നതാ ഏതോ ചെക്കനായിട്ടു പ്രേമായിരുന്നോള്‍ക്ക് കേട്ടപ്പാതി ഒന്നും ആലോചിക്കാതെ ഓടിപ്പോയി ചെയ്ത പണിയാണവന്‍.അതിനിപ്പോ ദെണോണ്ടവനു അതുപോലെ കൊണ്ടു നടന്നതാ ആ കൊച്ചിനെ..

“ഒരുതോറ്റത്തിനു എടുത്തു കിണറ്റില്‍ ചാടിയാല്‍ അതുപോലെ കയറിവരാന്‍ പറ്റൂല്ലല്ലോ“ 

അവന്‍ ജയിലില്‍ പോവുമ്പോള്‍ അവന്റെ പിള്ളേരുപോലും പൊടികളാ മൂത്തമോനു രണ്ടോ മൂന്നോ വയസും രണ്ടാമത്തെത്തിനു എട്ടുമാസവും. ജീവപര്യന്തം തടവായിരുന്നു,പക്ഷെ നല്ലനടപ്പു കാരണം നേരത്തെ ഇറങ്ങി "ജന്മാത്രം".

വന്നു കുറെനാളിവിടെ വെറുതെ നടന്നു. പിന്നെ ലോഡിംഗ് പണിക്കു പോയിചേര്‍ന്നു ജയിലീന്നു  വന്നതില്‍ പിന്നെ ആരോടും മിണ്ടാറില്ല കണ്ടാല്‍ ഒന്നു ചിരിക്കും അതന്നെ, പിന്നെ നന്നായിട്ടു കുടിയും തുടങ്ങി എന്നോച്ചാലും കുടുംബന്നു വച്ചാല്‍ ഇന്നും ജീവനാ. അവന്‍ പ്പോയപ്പാക്ടാങ്ങളെ നോക്കാന്‍ അവളുപ്പെട്ടപ്പാടൊക്കെ ദൈവം കണ്ടേര്‍ന്നാവും.
ആരോടും വഴക്കിടാതെ വഴിയില്‍ കിടക്കാതെ വീട്ടില്‍ പോയി കിടന്നുറങ്ങിക്കോളും. ഇപ്പോഴും പണ്ടും എല്ലാരോടും സ്നേഹോളോനാ അല്ല നിനക്കിത്തിപ്പോ അറിഞ്ഞിട്ടേന്തിനാ ?

“ഏയ് .

രാഘവേട്ടന്‍ ഒരു കൊലയാളിയാണെന്ന് വിശ്വസിക്കാന്‍ കഴിയുന്നില്ല. എന്നാലും കഥ ഉണ്ടാക്കിയ ഭയം ഉള്ളില്‍ക്കിടന്നു.

പിന്നെ പിന്നെ രാഘവേട്ടന്‍ പേടിസ്വപ്നമായി ഇടവഴിയില്‍ ഒറ്റയ്ക്ക് നടന്നു പോകുമ്പോള്‍ സൈക്കിളില്‍ വരുന്നതു കാണാം മനസ്സില്‍ നിറയുന്നതു കുപ്പിക്കുള്ളിലെ വര്‍ണ്ണകൊട്ടാരങ്ങളോ, കപ്പലുകളോ, കലാകാരനെയോ അല്ല എന്തോ എന്തിനോ ഒരു കൊലയാളിയുടെ മുഖം, ക്രൂരത, ഇന്നലെ കണ്ടുത്തീര്‍ത്ത സിനിമയിലെ വില്ലന്‍. 

മുണ്ടും മടക്കികുത്തി കൈയും വീശിനടകുന്നതു കണ്ടാലെ ആരും പേടിക്കും പക്ഷെ ആളു ആരെയും പേടിപ്പികാറില്ല. സാധാരണ അച്ഛനും അപ്പുറത്തെ വീട്ടിലെ ശിവന്‍ചേട്ടനും മുണ്ടുടുക്കും പോലെയല്ല  മുണ്ടില്‍ തല ഇടത്തോട്ടു കുത്തിയാണ് രാഘവേട്ടന്‍ നടക്കാറുള്ളത് അതുപോലെ മറ്റാരുമാ നാട്ടില്‍ മുണ്ടുടുക്കുന്നതു ഞാനോരിക്കലും കണ്ടിട്ടില്ല.രാഘവേട്ടന്‍ എല്ലാരീതിയിലും ഒറ്റപ്പെട്ടു കണ്ടു. ഉത്സവപ്പറമ്പിലെ മാവില്‍ചുവട്ടില്‍ കൈകള്‍ കെട്ടി ഒറ്റയ്ക്കുനിന്നു എഴുന്നള്ളതു കാണുന്നു, കല്യണവീട്ടില്‍ അവസാനം ഒറ്റയ്ക്കിരുന്നു സദ്യ കഴിക്കുന്നു, ചായക്കടയില്‍ ഒഴിഞ്ഞ ബഞ്ചിനോരത്തിരുന്നു പത്രം വായിക്കുന്നു, നടവഴിയിലും തനിയെ നടന്നുവരുന്നു.

കാഴ്ചയും, കഥയുമൊക്കെ കേട്ടത്തോടെ കുപ്പിയ്ക്കുള്ളിലെ വിസ്മയങ്ങള്‍ പഠിയ്ക്കാനുള്ള ആശപോയിപ്പോയി നിരാശയായി. കാലം കാര്‍ന്നെടുക്കുന്ന ഒരുപാടിഷ്ടങ്ങള്‍ക്കുള്ളിലേക്കു ഒരിഷ്ടം കൂടി അങ്ങനെ മറഞ്ഞുപോയി.

ഋതുഭേതങ്ങള്‍ മാറിമറഞ്ഞു കാലം രാഘവേട്ടനു നരയും എനിയ്ക്കു മൂക്കിനു താഴെ രോമവും പകുത്തുനല്‍കി, ഒരുദിവസം പാതിയില്‍ പെയ്തമഴയില്‍ കുട്ടന്‍റെ വീട്ടില്‍ മഴയും നോക്കിയിരിയ്ക്കുമ്പോള്‍ നാലുകാലില്‍ രാഘവേട്ടന്‍ ഓടി ഉമ്മറത്തു വന്നുകയറി.

നന്നായി കുടിച്ചിട്ടുണ്ട്. എന്തോ ഇടയ്ക്കു പിറുപിറകുന്നുമുണ്ട്. 

"നട്ടുച്ചയ്ക്കാ ഒരു മഴ ഒടുക്കത്തെ മഴ മനുഷ്യനെ മര്യാദയ്ക്കു വഴി നടക്കാനും സമ്മതിക്കില്ല.

 അപ്പോളാണ് കുട്ടന്‍റെ അമ്മൂമ്മ 

“അതിനു നീയിങ്ങനെ കുടിച്ചിട്ടെങ്ങനെയാ മര്യാദയ്ക്കു നടക്കുന്നേ രാഘവാന്നും ചോദിച്ചു തല തുടക്കാനൊരു തോര്‍ത്തു കൊണ്ടുകൊടുത്തു.

മഴക്കിടയ്ക്കു വെട്ടുന്ന ഇടിവെട്ടുപ്പൊലെ രാഘവേട്ടനൊരലര്‍ച്ച 

"കുടിക്കാതെ പിന്നെ...

"അല്ല നീയെന്തിനാ ഇങ്ങനെ കുടിക്കണേ രാഘവാ ഉള്ളതു മുഴുവന്‍ കള്ളുഷാപ്പില്‍ കൊടുത്താല്‍ മോളെ വല്ലവന്റെം കൂടെ ഇറക്കിവിടണ്ടേയിനി ?

"മോളെയോ ? നല്ല കൂത്തായിതു മോനു പെണ്ണുച്ചോദിച്ചു ചോദിച്ചു ചോദിച്ചോടുക്കം മൂന്നാന്‍ എന്നോട് “ ഒരു പെണ്ണിനെ, സ്വന്തം പെങ്ങളെ വെട്ടിക്കൊന്നവന്റെ വീട്ടിലെക്കാരാ സ്വന്തം മകളെ കെട്ടിച്ചയക്കാന്നു. 

"എന്റെ നെഞ്ചുതകര്‍ന്നു പോയി നാണുവേടത്തി”

ശരിയല്ലേ  ആളുചോദിച്ചേ ശരിയല്ലേ ? ഞാനെന്തു സമാനതിനൊക്കെ പറയാ. അന്നതു പറ്റിപ്പോയി സ്നേഹല്ല്യാണ്ടാ ഞാനവളെ ? ആണോ ? അല്ല ഇന്നിപ്പോ കാലം എത്രായി ഇപ്പോ എന്റെ മക്കള്‍ക്കും അതോണ്ടൊരു ഭാവിയില്ല്യാണ്ടാവാന്നു വച്ചാല്‍.

"ഉറങ്ങാന്‍ കിടക്കുമ്പോള്‍ അവളു കാലുപിടിച്ചു കരയുന്ന മുഖാ കാണാ എന്നെ കൊല്ലല്ലെട്ടാന്നും പറഞ്ഞു കരയാ രേണു". കണ്ണടയ്ക്കാന്‍ കുടിയ്ക്കാതെ പറ്റില്ലേനിക്കു സ്വബോധമുണ്ടായാല്‍ കിടന്നിട്ടുര്‍ക്കം വരില്ലെടത്തിയെ. 

അതു പറഞ്ഞാലൊന്നും നിങ്ങള്‍ക്കുതിരിയില്ല. അവളെ ഞാന്‍ ഇങ്ങനെയാ നോക്കിയിരുന്നെന്നു... വെറുതെയൊന്നു കണ്ണടച്ചു പോയാല്‍  ആ കരച്ചിലാ അതു കണ്ണീന്നു പോവില്ല ഒരു തുള്ളി കുടിയ്ക്കാതെ എനിയ്ക്കു കിടന്നുറങ്ങാനും പറ്റില്ല്യ നാണുവേടത്തി.

ഇനിയിപ്പോ കുടിച്ചു ചത്താലും വേണ്ടില്ല്യ മക്കളു നന്നായിരുന്നാ മതി.

"അതിപ്പോ കഴിഞ്ഞില്ലേ രാഘവാ എടുത്തുചാടി ഓരോന്നു ചെയ്തുകൂട്ടുബോള്‍ ആരും ആലോചിയ്ക്കില്ല വരും വരായ്ക.

ഓരോന്നു ചെയ്തുകൂട്ടുബോള്‍ ആലോചിയ്ക്കണേ അതു മറ്റുളോര്‍ക്കും കൂടി ബുദ്ധിമുട്ടാവുന്നു. ഇനിയാ കിട്ടീതു തേച്ചാലും മച്ചാലും പോകോ ? ആ പേരു പോകോ കൊലപ്പുള്ളിന്നു........കുടുംബത്തിന്റെം നാണക്കേടു പോകോ ?

അതുകേട്ടപ്പോള്‍ ഞാനൊന്നു രാഘവേട്ടനെ നോക്കി, ആ മനുഷ്യന്‍ കരയുകയാണ് കണ്ണുകളുക്കെ ചുവന്നിരിക്കുന്നു എന്തിനെയോ ഭയക്കുന്ന പോലെ, പരിസരം മറന്നുമണ്ണില്‍ വീണോഴുകുന്ന ചാറ്റല്‍മഴ നോക്കിയിരിക്കുന്നു.

ഞാനാ കോലായിലേക്കിറങ്ങിയിരുന്നു, മഴ കുറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്  അകത്തു റേഡിയോയില്‍ നിന്നും സേതുമാധവന്‍റെ പാട്ടോഴികിവന്നു. മനസാകെ ഒരു മഞ്ഞുപൊതിഞ്ഞപോലെ

"ആ ചാറ്റല്‍മഴയത്തെക്കിറങ്ങി മഴ നനഞ്ഞു രാഘവേട്ടന്‍ നടന്നു, എല്ലാം നഷ്ടപ്പെട്ടൊരു മനുഷ്യന്റെ നടത്തം"

ഞാനും പിന്നാലെ ഇറങ്ങി നടന്നു മനസ്സില്‍ ഒരു കൊലപ്പുള്ളിയുടെ തേങ്ങല്‍. കാലം മായ്ച്ചു കളയാത്ത കറയുടെ അടയാളം പേറിക്കൊണ്ടൊരു രൂപം എന്റെ മുന്‍പിലൂടെ നടന്നകന്നു രാഘവേട്ടനല്ല "കൊലപ്പുള്ളി".

കാലമെല്ലാം കാത്തുവയ്ക്കുന്നു എല്ലാത്തിനും പകുത്തുനല്‍കുന്നു 'ഇവിടെ ജീവിച്ചു വെന്നതിനൊരടയാളം'

എന്നോ ചെയ്തുപോയ തെറ്റിനും ശരിക്കും ജീവിതം കൊണ്ടുകണക്കുപറയേണ്ടി വരുന്ന അടയാളപ്പെടുത്തല്‍ കാലം എത്രയുമായി കൊള്ളട്ടെ മായാതെ മറയാതെ നില്‍ക്കുന്ന അടയാളം.

മുന്‍പില്‍ രാഘവേട്ടന്‍ ഞാന്‍ പുറകിലെയ്ക്കു നോക്കി

കാലം എല്ലാത്തിനു പിന്നിലുമുണ്ട് ഒരടയാളപ്പെടുത്തലായ് .!!!
{ഈ കഥയ്ക്കു പഴക്കമുണ്ട് എന്നാലിപ്പോള്‍ വീണ്ടും ചില മാറ്റങ്ങളോടെ പോസ്റ്റ്‌ ചെയ്യുന്നു.രാഘവേട്ടന്‍ ഇന്ന് തീര്‍ത്തും സന്തോഷവാനാണ് മക്കളുടെ കല്യാണമൊക്കെ നല്ല പടിയായ്‌ കഴിഞ്ഞു.ഇപ്പോള്‍ അപ്പൂപ്പനുമായി കാലം ഇങ്ങനെയാണ് ജീവിതവും }